θύλακος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	θύλακος	οι	θύλακοι
γενική	του	θυλάκου	των	θυλάκων
αιτιατική	τον	θύλακο	τους	θυλάκους
κλητική		θύλακε		θύλακοι
Κατηγορία όπως «άνθρωπος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θύλακος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική θύλακος. Δείτε και το θύλακας από την ελληνιστική θῦλαξ

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈθi.la.kos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : θύ‐λα‐κος

Ουσιαστικό

θύλακος αρσενικό

• άλλη μορφή του θύλακας

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη θύλακας

Μεταφράσεις

    θύλακος

→ δείτε τη λέξη θύλακας

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	θῡλᾰκο-
ονομαστική	ὁ	θύλακος	οἱ	θύλακοι
γενική	τοῦ	θυλάκου	τῶν	θυλάκων
δοτική	τῷ	θυλάκῳ	τοῖς	θυλάκοις
αιτιατική	τὸν	θύλακον	τοὺς	θυλάκους
κλητική ὦ!		θύλακε		θύλακοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		θυλάκω
γεν-δοτ	τοῖν		θυλάκοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θύλακος < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

θύλακος αρσενικό (θῡλᾰκος)

1. σάκος (δερμάτινος)

   ≈ συνώνυμα: πήρα, ἀσκός

2. (ελληνιστική σημασία) σφαίρα για φυσική εξάσκηση

   ≈ συνώνυμα: σφαῖρα

3. (στον πληθυντικό: θύλακες) περισκελίδες που φορούσαν Πέρσες κι άλλοι Ασιάτες

   ≈ συνώνυμα: ἀναξυρίδες, περισκελίδες

Άλλες μορφές

• θῦλαξ (ελληνιστική κοινή)

Παράγωγα

• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές

• θύλακος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• θύλακος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.