θᾶκος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	θᾶκος	οἱ	θᾶκοι
γενική	τοῦ	θάκου	τῶν	θάκων
δοτική	τῷ	θάκῳ	τοῖς	θάκοις
αιτιατική	τὸν	θᾶκον	τοὺς	θάκους
κλητική ὦ!		θᾶκε		θᾶκοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		θάκω
γεν-δοτ	τοῖν		θάκοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «κῆπος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θᾶκος < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

θᾶκος, -ου αρσενικό αττικός τύπος 

1. κάθισμα
2. έδρα
3. θώκος, έδρα αξιώματος
4. συνεδρίαση, βουλή
5. απόπατος, αφοδευτήριο

   ※  Θεόφραστος, Χαρακτήρες, ιδ'

   καὶ πολλὰ φαγὼν καὶ τῆς νυκτὸς ἐπὶ θάκου ἀνιστάμενος ἀποπλανώμενος ὑπὸ κυνὸς τῆς τοῦ γείτονος δηχθῆναι.

Άλλες μορφές

• επικός, ιωνικός τύπος : θῶκος
• επικός τύπος : θόωκος

Παράγωγα

με θακ- ή και θωκ-

• ἐνθακέω
• ἐνθάκη
• ἐνθάκησις
• θακαθαλπάς
• θακεῖον
• θακεύω
• θακέω
• θάκημα
• θάκησις
• συνθακέω / συνθωκέω
• σύνθακος / σύνθωκος
• φιλόθακος

→ και δείτε τη λέξη θῶκος για θέμα θωκ-

Πηγές

• θᾶκος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• θᾶκος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• θᾶκος σελ. 529 - Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2.