ιδιόλεκτο

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	ιδιόλεκτο	ιδιόλεκτα
γενική	ιδιόλεκτου	ιδιόλεκτων
αιτιατική	ιδιόλεκτο	ιδιόλεκτα
κλητική	ιδιόλεκτο	ιδιόλεκτα

Ετυμολογία

ιδιόλεκτο < → Η ετυμολογία λείπει.

Ουσιαστικό

ιδιόλεκτο ουδέτερο και ιδιόλεκτος θηλυκό

• ο προσωπικός τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιεί τη γλώσσα ένα άτομο, το λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί συνήθως και το ιδιαίτερο ύφος του

Μεταφράσεις

    ιδιόλεκτο

αγγλικά : idiolect (en) γαλλικά : idiolecte (fr)