ισόγειο
Νέα ελληνικά (el)
[επεξεργασία]| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | το | ισόγειο | τα | ισόγεια |
| γενική | του | ισογείου & ισόγειου |
των | ισογείων |
| αιτιατική | το | ισόγειο | τα | ισόγεια |
| κλητική | ισόγειο | ισόγεια | ||
| Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
[επεξεργασία]
- ισόγειο < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου ισόγειος
Ουσιαστικό
[επεξεργασία]
ισόγειο ουδέτερο
- (αρχιτεκτονική) το οριζόντιο τμήμα (όροφος) ενός κτηρίου που βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με το έδαφος
- πάλι έκαναν φασαρία οι ένοικοι του ισογείου
Μεταφράσεις
[επεξεργασία]
ισόγειο