κάρπωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κάρπωσῐς	αἱ	καρπώσεις
γενική	τῆς	καρπώσεως	τῶν	καρπώσεων
δοτική	τῇ	καρπώσει	ταῖς	καρπώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	κάρπωσῐν	τὰς	καρπώσεις
κλητική ὦ!		κάρπωσῐ		καρπώσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		καρπώσει
γεν-δοτ	τοῖν		καρπωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κάρπωσις < καρπόω / καρπῶ + -σις < καρπός

Ουσιαστικό

κάρπωσις, -εως θηλυκό

• η κάρπωση, χρήση ή κέρδος

Πηγές

• κάρπωσις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κάρπωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.