κακία
Νέα ελληνικά (el)
[επεξεργασία]| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | κακία | οι | κακίες |
| γενική | της | κακίας | των | κακιών |
| αιτιατική | την | κακία | τις | κακίες |
| κλητική | κακία | κακίες | ||
| Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
[επεξεργασία]
- κακία < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική κακία[1] < κακός
Προφορά
[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /kaˈci.a/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : κα‐κί‐α
Ουσιαστικό
[επεξεργασία]
κακία θηλυκό
- η ιδιότητα του κακού, η επιθυμία ή η τάση να κάνει κάποιος κακές πράξεις
- ⮡ Ο Ηρακλής έπρεπε να διαλέξει ποιον δρόμο θα ακολουθήσει: τον δρόμο της αρετής ή τον δρόμο της κακίας;
- λόγος ή πράξη που δείχνει έχθρα και αποσκοπεί στο να πληγώσει τον άλλον
- ⮡ αυτό που είπες ήταν μεγάλη κακία
- η μνησικακία, το να κρατάει κάποιος μέσα του την ανάμνηση του κακού που του έκανε κάποιος άλλος
- ⮡ μου κρατάει κακία για κάτι που έγινε πριν από πολλά χρόνια
- ⮡ Ώστε δε δέχεσαι τη συγγνώμη μου; Η κακία θα σου μείνει!
Άλλες μορφές
[επεξεργασία]Εκφράσεις
[επεξεργασία]- κρατάω κακία
- ※ Μας χαιρέτησε με αγάπη να δείξει πως δε μας κρατούσε κακία. (Διδώ Σωτηρίου, Εντολή, 1976 [μυθιστόρημα])
- αργία μήτηρ πάσης κακίας
Συγγενικά
[επεξεργασία]→ και δείτε τη λέξη κακός
Μεταφράσεις
[επεξεργασία]
κακία
Αναφορές
[επεξεργασία]
- ↑ κακία - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
Αρχαία ελληνικά (grc)
[επεξεργασία]| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ἡ | κακίᾱ | αἱ | κακίαι |
| γενική | τῆς | κακίᾱς | τῶν | κακιῶν |
| δοτική | τῇ | κακίᾳ | ταῖς | κακίαις |
| αιτιατική | τὴν | κακίᾱν | τὰς | κακίᾱς |
| κλητική ὦ! | κακίᾱ | κακίαι | ||
| δυϊκός | ||||
| ονομ-αιτ-κλ | τὼ | κακίᾱ | ||
| γεν-δοτ | τοῖν | κακίαιν | ||
| Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ. | ||||
| 1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
[επεξεργασία] Ουσιαστικό
[επεξεργασία]κᾰκία θηλυκό
Συγγενικά
[επεξεργασία]→ και δείτε τη λέξη κακός
Πηγές
[επεξεργασία]- κακία - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
- κακία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
Κατηγορίες:
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'σοφία' (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά θηλυκά (νέα ελληνικά)
- Λόγια διαχρονικά δάνεια από τα αρχαία ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα αρχαία ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Λήμματα με προφορά ΔΦΑ (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Ουσιαστικά (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Λήμματα με παραθέματα (νέα ελληνικά)
- Επέκταση (αρχαία ελληνικά)
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως η ομάδα 'χώρα' (αρχαία ελληνικά)
- Ουσιαστικά με κλίση όπως το 'σοφία' (αρχαία ελληνικά)
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'σοφία' (αρχαία ελληνικά)
- Ουσιαστικά 1ης κλίσης (αρχαία ελληνικά)
- Ουσιαστικά 1ης κλίσης θηλυκά (αρχαία ελληνικά)
- Ουσιαστικά θηλυκά (αρχαία ελληνικά)
- Ουσιαστικά παροξύτονα (αρχαία ελληνικά)
- Ουσιαστικά θηλυκά παροξύτονα (αρχαία ελληνικά)
- Λέξεις παροξύτονες (αρχαία ελληνικά)
- Λέξεις με επίθημα -ία (αρχαία ελληνικά)
- Αρχαία ελληνικά
- Ουσιαστικά (αρχαία ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (αρχαία ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)