κακοτεχνία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κακοτεχνία	οι	κακοτεχνίες
γενική	της	κακοτεχνίας	των	κακοτεχνιών
αιτιατική	την	κακοτεχνία	τις	κακοτεχνίες
κλητική		κακοτεχνία		κακοτεχνίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κακοτεχνία < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή κακοτεχνία < αρχαία ελληνική κακοτεχνία (δόλος, αδίκημα) < κακότεχνος < (κακός) κακο- + τέχνη

Προφορά

ΔΦΑ : /ka.ko.teˈxni.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κα‐κο‐τε‐χνί‐α

Ουσιαστικό

κακοτεχνία θηλυκό

1. η ιδιότητα του κακότεχνου, η έλλειψη καλού γούστου ή επιδεξιότητας κατά την κατασκευή ενός έργου
2. δυσλειτουργία ή ελάττωμα που εμφανίζει μια κατασκευή

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις κακότεχνος, κακός και τέχνη

Δείτε επίσης

• τσαπατσουλιά

Μεταφράσεις

    κακοτεχνία

αγγλικά : bungle (en), botch (en) γαλλικά : malfaçon (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κακοτεχνίᾱ	αἱ	κακοτεχνίαι
γενική	τῆς	κακοτεχνίᾱς	τῶν	κακοτεχνιῶν
δοτική	τῇ	κακοτεχνίᾳ	ταῖς	κακοτεχνίαις
αιτιατική	τὴν	κακοτεχνίᾱν	τὰς	κακοτεχνίᾱς
κλητική ὦ!		κακοτεχνίᾱ		κακοτεχνίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κακοτεχνίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		κακοτεχνίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κακοτεχνία < κακότεχν(ος) + -ία < (κακός) κακο- + τέχνη

Ουσιαστικό

κᾰκοτεχνία θηλυκό

1. δόλος
2. (νομικός όρος) αδίκημα
3. (ελληνιστική κοινή) κακοτεχνία

Πηγές

• κακοτεχνία - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κακοτεχνία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.