κακόμοιρος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	κακόμοιρος	η	κακόμοιρη	το	κακόμοιρο
γενική	του	κακόμοιρου	της	κακόμοιρης	του	κακόμοιρου
αιτιατική	τον	κακόμοιρο	την	κακόμοιρη	το	κακόμοιρο
κλητική		κακόμοιρε		κακόμοιρη		κακόμοιρο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	κακόμοιροι	οι	κακόμοιρες	τα	κακόμοιρα
γενική	των	κακόμοιρων	των	κακόμοιρων	των	κακόμοιρων
αιτιατική	τους	κακόμοιρους	τις	κακόμοιρες	τα	κακόμοιρα
κλητική		κακόμοιροι		κακόμοιρες		κακόμοιρα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

κακόμοιρος < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή κακόμοιρος < (αρχαία ελληνική κακός) κακό- + μοῖρ(α) + -ος (κτητικό σύνθετο)

Προφορά

ΔΦΑ : /kaˈko.mi.ɾos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κα‐κό‐μοι‐ρος

Επίθετο

κακόμοιρος, -η, -ο

1. πάρα πολύ δυστυχισμένος
2. καημένος

Άλλες μορφές

• κακομοίρης

Συγγενικά

• κακομοίρης
• κακομοιριά
• κακομοιριάζω
• κακομοιριασμένος
• κακομοίρικα
• κακομοίρικος
• μισοκακόμοιρα
• μισοκακόμοιρος
• ψευτοκακόμοιρος
• ψωροκακόμοιρος

→ και δείτε τις λέξεις κακός και μοίρα

Μεταφράσεις

    κακόμοιρος

αγγλικά : ill-fated (en) γαλλικά : infortuné (fr), malheureux (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

κακόμοιρος < αρχαία ελληνική κακός) κακό- + μοῖρ(α) + -ος

Επίθετο

κᾰκόμοιρος -ος, -ον

• (ελληνιστική κοινή) κακόμοιρος

Συγγενικά

• κακομοιρία

Πηγές

• κακόμοιρος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κακόμοιρος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.