καλοθελητής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	καλοθελητής	οι	καλοθελητές
γενική	του	καλοθελητή	των	καλοθελητών
αιτιατική	τον	καλοθελητή	τους	καλοθελητές
κλητική		καλοθελητή		καλοθελητές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καλοθελητής < μεσαιωνική ελληνική καλοθελητής < καλο- + θέλω + -τής

Ουσιαστικό

καλοθελητής αρσενικό (θηλυκό: καλοθελήτρα)

• που ενημερώνει χαιρέκακα για κάτι δυσάρεστο δείχνοντας προσποιητό ενδιαφέρον και υποκριτική συμπάθεια

Δείτε επίσης

• κακοθελητής

Μεταφράσεις

    καλοθελητής

γαλλικά : fourbe (fr)