καλότυχος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	καλότυχος	η	καλότυχη	το	καλότυχο
γενική	του	καλότυχου	της	καλότυχης	του	καλότυχου
αιτιατική	τον	καλότυχο	την	καλότυχη	το	καλότυχο
κλητική		καλότυχε		καλότυχη		καλότυχο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	καλότυχοι	οι	καλότυχες	τα	καλότυχα
γενική	των	καλότυχων	των	καλότυχων	των	καλότυχων
αιτιατική	τους	καλότυχους	τις	καλότυχες	τα	καλότυχα
κλητική		καλότυχοι		καλότυχες		καλότυχα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

καλότυχος < μεσαιωνική ελληνική καλότυχος < καλό- + τύχ(η) + -ος (κτητικό σύνθετο)

Προφορά

ΔΦΑ : /kaˈlo.ti.xos/

Επίθετο

καλότυχος

• που έχει καλή τύχη

  ※  1899 Λορέντζος Μαβίλης, Λήθη (απόσπασμα ※  @ebooks.edu.gr)

  Καλότυχοι oἱ νεκροὶ ποὺ λησμονᾶνε
  τὴν πίκρα τῆς ζωῆς. Ὅντας βυθίση
  ὁ ἥλιος καὶ τὸ σούρουπο ἀκλουθήση,
  μὴν τοὺς κλαῖς, ὁ καημός σου ὅσος καὶ νἆναι.

Συνώνυμα

• τυχερός

Αντώνυμα

• κακότυχος
• άτυχος

Συγγενικά

• καλότυχα
• καλοτυχία
• καλοτυχιά
• καλοτυχίζω
• καλοτύχισμα
• → δείτε τις λέξεις καλός και τύχη

Μεταφράσεις

    καλότυχος