καμώνομαι

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

καμώνομαι < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική καμώνομαι, παθητική φωνή του ρήματος καμώνω < αρχαία ελληνική κάμνω

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /kaˈmo.no.me/
τυπογραφικός συλλαβισμός: κα‐μώ‐νο‐μαι

Ρήμα[επεξεργασία]

καμώνομαι, πρτ.: καμωνόμουν, στ.μέλλ.: θα καμωθώ, αόρ.: καμώθηκα, μτχ.π.π.: καμωμένος, ενεργητικό καμώνω ιδιωματικό (αποθετικό ρήμα)

  1. προσποιούμαι, παριστάνω
    Καμώνεται το νταή, αλλά το βάζει στα πόδια στην πρώτη δυσκολία.
  2. κάνω καμώματα, νάζια
  3. [1] σιωπώ
    Όταν θα τον μαλώσω, εσύ να καμώνεσαι· τσιμουδιά! μη βγάλεις άχνα.

Συγγενικά[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]

  1. καμώνομαι σελ.3607 -  Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία. (συντομογραφίες & συγγραφέων)

Πηγές[επεξεργασία]



Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)[επεξεργασία]

Ρηματικός τύπος[επεξεργασία]

καμώνομαι