καρτερικότης

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	καρτερικότης	αἱ	καρτερικότητες
γενική	τῆς	καρτερικότητος	τῶν	καρτερικοτήτων
δοτική	τῇ	καρτερικότητι	ταῖς	καρτερικότησι(ν)
αιτιατική	τὴν	καρτερικότητα	τὰς	καρτερικότητᾰς
κλητική ὦ!		καρτερικότης		καρτερικότητες
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καρτερικότης (μαρτυρείται από το 1893) < καρτερικ(ός) + -ότης

Ουσιαστικό

καρτερικότης θηλυκό

• (καθαρεύουσα) η καρτερικότητα