κατάλυμα
Νέα ελληνικά (el)
[επεξεργασία]
Ετυμολογία
[επεξεργασία]
- κατάλυμα < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή κατάλυμα[1]
Προφορά
[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /kaˈta.li.ma/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : κα‐τά‐λυ‐μα
Ουσιαστικό
[επεξεργασία]
κατάλυμα ουδέτερο
- χώρος προσωρινής διαμονής
- (ιδιωματικό, χιώτικα) το ερείπιο[2]
Συγγενικά
[επεξεργασία]- Κατάλυμα (τοπωνύμιο)
Μεταφράσεις
[επεξεργασία]
Αναφορές
[επεξεργασία]
- ↑ κατάλυμα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
- ↑ Ξυδόπουλος, Γεώργιος (2017). Στοιχεία νεοελληνικών διαλέκτων. Αθήνα: Πατάκης, σελ. 14.
Κατηγορίες:
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'όνομα' (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά ουδέτερα (νέα ελληνικά)
- Λόγια διαχρονικά δάνεια από την ελληνιστική κοινή (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από την ελληνιστική κοινή (νέα ελληνικά)
- Λήμματα με προφορά ΔΦΑ (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Ουσιαστικά (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Ιδιωματικοί όροι (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)