κατάπληξη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κατάπληξη	οι	καταπλήξεις
γενική	της	κατάπληξης*	των	καταπλήξεων
αιτιατική	την	κατάπληξη	τις	καταπλήξεις
κλητική		κατάπληξη		καταπλήξεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, καταπλήξεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κατάπληξη < αρχαία ελληνική κατάπληξις

Προφορά

ΔΦΑ : /kaˈta.pli.ksi/

Ουσιαστικό

κατάπληξη θηλυκό

• η συμπεριφορά και η ψυχολογική κατάσταση αυτού που καταπλήσσεται

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τις λέξεις καταπλήσσω, κατά και πλήττω

Μεταφράσεις

    κατάπληξη

αγγλικά : astonishment (en) γαλλικά : étonnement (fr)