καταδίκη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	καταδίκη	οι	καταδίκες
γενική	της	καταδίκης	των	καταδικών
αιτιατική	την	καταδίκη	τις	καταδίκες
κλητική		καταδίκη		καταδίκες
Κατηγορία όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καταδίκη < αρχαία ελληνική καταδίκη

Ουσιαστικό

καταδίκη θηλυκό

1. η απόφαση δικαστηρίου με την οποία κρίνεται ένοχος ο κατηγορούμενος και του επιβάλλεται ποινή
2. (μεταφορικά) η κατάσταση πολύ δυσάρεστη

Μεταφράσεις

    καταδίκη

αγγλικά : sentence (en), conviction, condemnation, αποδοκιμασία: disapproval, opprobrium· θρησκευτική: damnation· λογοτεχνικό: date with disaster γαλλικά : condamnation (fr) πολωνικά : skazanie (pl)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

καταδίκη < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

καταδίκη θηλυκό

1. δικαστική απόφαση με την οποία επιβάλλεται ποινή