καταδεκτικότης

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	καταδεκτικότης	αἱ	καταδεκτικότητες
γενική	τῆς	καταδεκτικότητος	τῶν	καταδεκτικοτήτων
δοτική	τῇ	καταδεκτικότητι	ταῖς	καταδεκτικότησι(ν)
αιτιατική	τὴν	καταδεκτικότητα	τὰς	καταδεκτικότητᾰς
κλητική ὦ!		καταδεκτικότης		καταδεκτικότητες
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καταδεκτικότης (μαρτυρείται από το 1889) < καταδεκτικ(ός) + -ότης

Ουσιαστικό

καταδεκτικότης θηλυκό

• (καθαρεύουσα) η καταδεκτικότητα