κατακτώ
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- κατακτώ < αρχαία ελληνική κατακτάομαι / κατακτῶμαι < κατά + κτάομαι / κτῶμαι ((σημασιολογικό δάνειο) γαλλική conquérir)
Προφορά[επεξεργασία]
Ρήμα[επεξεργασία]
κατακτώ (μέσο: κατακτιέμαι και κατακτώμαι)
- κυριεύω μια περιοχή ή μια χώρα, συνήθως χρησιμοποιώντας στρατιωτική δύναμη κι αφαιρώντας την πολιτική της ανεξαρτησία
- αποκτώ πρόσβαση σε ένα χώρο που δεν είχα πριν
- ο άνθρωπος κατέκτησε το φεγγάρι
- αποκτώ κάτι με επίμονες προσπάθειες, επιτυγχάνω ένα στόχο
- η ομάδα επιδιώκει να κατακτήσει το πρωτάθλημα
- ασκώ θετική επίδραση σε κάποιον με τη συμπεριφορά μου
- προκαλώ ερωτική έλξη κι ενδιαφέρον σε κάποιον
Συγγενικά[επεξεργασία]
- ακατάκτητα
- ακατάκτητος
- ανακατάκτηση
- ανακατακτώ
- αυτοκατάκτηση
- γυναικοκατακτητής
- καρδιοκατακτητής
- κατακτημένος
- κατάκτηση
- κατακτητής
- κατακτητικά
- κατακτητικός
- κατακτητικότητα
- κατακτήτρια
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
Κατηγορίες:
- Προέλευση λέξεων από τα αρχαία ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Σημασιολογικά δάνεια από τα γαλλικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα γαλλικά (νέα ελληνικά)
- Λήμματα με προφορά ΔΦΑ (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Ρήματα (νέα ελληνικά)
- Ρηματικές φωνές (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)