κατακύρωση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κατακύρωση	οι	κατακυρώσεις
γενική	της	κατακύρωσης*	των	κατακυρώσεων
αιτιατική	την	κατακύρωση	τις	κατακυρώσεις
κλητική		κατακύρωση		κατακυρώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, κατακυρώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κατακύρωση < κατακυρώνω + -ση

Ουσιαστικό

κατακύρωση θηλυκό

1. η επικύρωση, η επιβεβαίωση
2. η αναγνώριση σε κάποιον την κυριότητα ενός πράγματος, π.χ. μετά από πλειστηριασμό
3. η αναγνώριση κατοχής ενός υλικού ή άϋλου αντικειμένου (π.χ. μιας έδρας) με διοικητική ή δικαστική απόφαση

Συγγενικά

• κατακυρώνω

Μεταφράσεις

    κατακύρωση