καταλληλότης

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	καταλληλότης	αἱ	καταλληλότητες
γενική	τῆς	καταλληλότητος	τῶν	καταλληλοτήτων
δοτική	τῇ	καταλληλότητῐ	ταῖς	καταλληλότησῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	καταλληλότητᾰ	τὰς	καταλληλότητᾰς
κλητική ὦ!		καταλληλότης		καταλληλότητες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		καταλληλότητε
γεν-δοτ	τοῖν		καταλληλοτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καταλληλότης (ελληνιστική κοινή) < κατάλληλο(ς) (ταιριαστός, αρχαία σημασία: αντίστοιχος) + -της

Ουσιαστικό

καταλληλότης, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• (γραμματική) σωστή δομή

Συγγενικά

• καταλληλία
• καταλλήλως (επίρρημα)

→ και δείτε τις λέξεις κατάλληλος και ἀλλήλους

Σημειώσεις

• και στην καθαρεύουσα: καταλληλότης: η καταλληλότητα

Πηγές

• καταλληλότης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.