καταμέτρησις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	καταμέτρησῐς	αἱ	καταμετρήσεις
γενική	τῆς	καταμετρήσεως	τῶν	καταμετρήσεων
δοτική	τῇ	καταμετρήσει	ταῖς	καταμετρήσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	καταμέτρησῐν	τὰς	καταμετρήσεις
κλητική ὦ!		καταμέτρησῐ		καταμετρήσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		καταμετρήσει
γεν-δοτ	τοῖν		καταμετρησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καταμέτρησις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική καταμετρέω / καταμετρῶ, καταμετρη- + -σις

Ουσιαστικό

καταμέτρησις, -εως θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) η καταμέτρηση

Συγγενικά

• → δείτε  κατα-, μέτρησις, μετρέω & μέτρον

Πηγές

• καταμέτρησις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.