καταρτιστήρ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	καταρτιστήρ	οἱ	καταρτιστῆρες
γενική	τοῦ	καταρτιστῆρος	τῶν	καταρτιστήρων
δοτική	τῷ	καταρτιστῆρῐ	τοῖς	καταρτιστῆρσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	καταρτιστῆρᾰ	τοὺς	καταρτιστῆρᾰς
κλητική ὦ!		καταρτιστήρ		καταρτιστῆρες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		καταρτιστῆρε
γεν-δοτ	τοῖν		καταρτιστήροιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κλητήρ' όπως «κλητήρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καταρτιστήρ < καταρτίζω + -τήρ

Ουσιαστικό

καταρτιστήρ αρσενικό

• ο διαιτητής, ο μεσολαβητής, που αποκαθιστά την τάξη

Πηγές

• καταρτιστήρ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.