κατοίκηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κατοίκηση	οι	κατοικήσεις
γενική	της	κατοίκησης*	των	κατοικήσεων
αιτιατική	την	κατοίκηση	τις	κατοικήσεις
κλητική		κατοίκηση		κατοικήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, κατοικήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κατοίκηση < αρχαία ελληνική κατοίκησις

Ουσιαστικό

κατοίκηση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του κατοικώ

Μεταφράσεις

    κατοίκηση

αγγλικά : inhabiting (en), populating (en), settling (en)