κείρω

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

κείρω < αρχαία ελληνική κείρω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *(s)kér-ye- < *(s)ker- (κόβω)

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /ˈci.ɾo/

Ρήμα[επεξεργασία]

κείρω, παθητικό κείρομαι, παθητική μετοχή κεκαρμένος

  1. (αρχαιοπρεπές) κουρεύω
  2. (θρησκεία) περιβάλλω κάποιον ή κάποια με το μοναχικό σχήμα, τον κάνω μοναχό

Συγγενικά[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]



Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

κείρω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *(s)qer- (κόβω)

Ρήμα[επεξεργασία]

κείρω, μέλλοντας κερῶ, αόριστος ἔκειρα, παρακείμενος κέκαρκα, παθητικό κείρομαι

  1. κόβω τα μαλλιά κοντά ή τα ξυρίζω
  2. κόβω δέντρα ή καρπούς
  3. καταστρέφω, κατασπαράζω

Συγγενικά[επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]