κεκρύφαλος

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κεκρύφαλος	οι	κεκρύφαλοι
γενική	του	κεκρύφαλου & κεκρυφάλου	των	κεκρύφαλων & κεκρυφάλων
αιτιατική	τον	κεκρύφαλο	τους	κεκρύφαλους & κεκρυφάλους
κλητική		κεκρύφαλε		κεκρύφαλοι
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κεκρύφαλος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική κεκρύφαλος

Ουσιαστικό

κεκρύφαλος αρσενικό

1. (ιστορία, ενδυμασία) δικτυωτός κεφαλόδεσμος που φορούσαν οι γυναίκες στα αρχαία χρόνια στην Ελλάδα
2. (ζωολογία) το δεύτερο στομάχι των μηρυκαστικών

Μεταφράσεις

    κεκρύφαλος

Πηγές

• «κεκρύφαλος» -  Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	κεκρυφᾰλο-
ονομαστική	ὁ	κεκρύφαλος	οἱ	κεκρύφαλοι
γενική	τοῦ	κεκρυφάλου	τῶν	κεκρυφάλων
δοτική	τῷ	κεκρυφάλῳ	τοῖς	κεκρυφάλοις
αιτιατική	τὸν	κεκρύφαλον	τοὺς	κεκρυφάλους
κλητική ὦ!		κεκρύφαλε		κεκρύφαλοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κεκρυφάλω
γεν-δοτ	τοῖν		κεκρυφάλοιν
2η κλίση, ομάδα 'θρίαμβος', Κατηγορία όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κεκρύφαλος < τεχνικός όρος, πιθανόν ασιαστικής αρχής. Παρασύνδεση με τo κρυπτός, κρύπτω.

Κατά τον Beekes, προελληνικής αρχής.

Ουσιαστικό

κεκρύφαλος αρσενικό

• (ενδυμασία & ζωολογία) o κεκρύφαλος

Πηγές

• «κεκρύφαλος» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «κεκρύφαλος» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.