κηρίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κηρίς	αἱ	κηρίδες
γενική	τῆς	κηρίδος	τῶν	κηρίδων
δοτική	τῇ	κηρίδῐ	ταῖς	κηρίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	κηρίδᾰ	τὰς	κηρίδᾰς
κλητική ὦ!		κηρίς*		κηρίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κηρίδε
γεν-δοτ	τοῖν		κηρίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κηρίς < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

κηρίς, -ίδος θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• (ιχθυολογία) άλλη μορφή του κιρρίς

  (Αθήναιος, Δειπνοσοφιστές, 8, 355d) (Αλέξανδρος Τραλλιανός, 7, 1, 8, 2)

Πηγές

• κηρίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.