κλαῦσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κλαῦσῐς	αἱ	κλαύσεις
γενική	τῆς	κλαύσεως	τῶν	κλαύσεων
δοτική	τῇ	κλαύσει	ταῖς	κλαύσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	κλαῦσῐν	τὰς	κλαύσεις
κλητική ὦ!		κλαῦσῐ		κλαύσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κλαύσει
γεν-δοτ	τοῖν		κλαυσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'πόλις' όπως «πόλις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κλαῦσις < κλαίω • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

κλαῦσις θηλυκό

• κλάμα, κλάψιμο

Συγγενικά

• κλαύματα
• κλαυσίγελως
• → δείτε τη λέξη κλαίω

Πηγές

• κλαῦσις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κλαῦσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.