κλητικός

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	κλητικός	η	κλητική	το	κλητικό
γενική	του	κλητικού	της	κλητικής	του	κλητικού
αιτιατική	τον	κλητικό	την	κλητική	το	κλητικό
κλητική		κλητικέ		κλητική		κλητικό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	κλητικοί	οι	κλητικές	τα	κλητικά
γενική	των	κλητικών	των	κλητικών	των	κλητικών
αιτιατική	τους	κλητικούς	τις	κλητικές	τα	κλητικά
κλητική		κλητικοί		κλητικές		κλητικά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

κλητικός < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή κλητικός < αρχαία ελληνική καλέω / καλῶ

Προφορά

ΔΦΑ : /kli.tiˈkos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κλη‐τι‐κός

ομόηχο: κλιτικός

Επίθετο

κλητικός, -ή, -ό

1. που έχει σχέση με την κλήση, την προσαγόρευση ή αναφέρεται σ’ αυτή
2. (ουσιαστικοποιημένο) → δείτε τη λέξη κλητική

Συγγενικές λέξεις

• ανακλητικός
• παρακλητικός
• προκλητικός
• συγκλητικός

→ και δείτε τη λέξη καλώ

Μεταφράσεις

    κλητικός

αγγλικά : vocative (en) γαλλικά : vocatif (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

(ελληνιστική κοινή) → ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• «κλητικός» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• «κλητικός» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.