κοκέτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κοκέτης	οι	κοκέτηδες
γενική	του	κοκέτη	των	κοκέτηδων
αιτιατική	τον	κοκέτη	τους	κοκέτηδες
κλητική		κοκέτη		κοκέτηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κοκέτης < κοκέτ(α) + -ης

Προφορά

ΔΦΑ : /koˈce.tis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κο‐κέ‐της

Ουσιαστικό

κοκέτης αρσενικό (θηλυκό κοκέτα)

• αρσενικό του κοκέτα

  ≈ συνώνυμα: φιλάρεσκος, κομψευόμενος

Συγγενικά

• κοκεταρία
• κοκέτικος

→ και δείτε τη λέξη κοκέτα

Μεταφράσεις

    κοκέτης

γαλλικά : coquet (fr)