κοκόρι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κοκόρι	τα	κοκόρια
γενική	του	κοκοριού	των	κοκοριών
αιτιατική	το	κοκόρι	τα	κοκόρια
κλητική		κοκόρι		κοκόρια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση. Η γενική, δύσχρηστη
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κοκόρι < κόκορ(ας) + υποκοριστικό -ι

Προφορά

ΔΦΑ : /koˈko.ɾi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κο‐κό‐ρι

Ουσιαστικό

κοκόρι ουδέτερο

1. νεαρός κόκορας
2. κόκορας σε εκφράσεις όπως

   μαλώνουν/τσακώνονται/τρώγονται σαν κοκόρια

   ξυπνάει/σηκώνεται με τα κοκόρια: ξυπνάει πολύ νωρίς

   ≠ αντώνυμα: κοιμάται με τις κότες: κοιμάται πολύ νωρίς

Συνώνυμα

• πετεινάρι

Παράγωγα

• κοκοράκι (υποκοριστικό)

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη κόκορας