κολλημένος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	κολλημένος	κολλημένη	κολλημένο
γενική	κολλημένου	κολλημένης	κολλημένου
αιτιατική	κολλημένο	κολλημένη	κολλημένο
κλητική	κολλημένε	κολλημένη	κολλημένο
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	κολλημένοι	κολλημένες	κολλημένα
γενική	κολλημένων	κολλημένων	κολλημένων
αιτιατική	κολλημένους	κολλημένες	κολλημένα
κλητική	κολλημένοι	κολλημένες	κολλημένα

Ετυμολογία

κολλημένος < μετοχή παθητικού παρακειμένου του ρήματος κολλώ

Προφορά

ΔΦΑ : /kɔ.liˈmε.nos/

Μετοχή

κολλημένος, -η, -ο

1. που έχει κολλήσει, που έχει ενωθεί με κόλλα

   βρήκα μια ανακοίνωση κολλημένη στην πόρτα

2. βαλμένος κοντά, δίπλα

   μην αφήσεις κενό, οι χαρακτήρες πρέπει να είναι κολλημένοι

3. (μεταφορικά) που έχει τη συνήθεια να κάνει κάτι υπερβολικά, ο εθισμένος

   είναι κολλημένος με την τηλεόραση.

Συγγενικές λέξεις

• επικόλληση
• συγκόλληση
• αποκόλληση
• κολλάω
• κολλητός
• αυτοκόλλητος
• κόλλα
• κολλητήρι

Μεταφράσεις

    ενωμένος

γαλλικά : collé (fr)

    βαλμένος κοντά, δίπλα

γαλλικά : attaché (fr)

    που έχει τη συνήθεια να κάνει κάτι υπερβολικά

αγγλικά : stickler (en) γαλλικά : scotché (fr)