κολλημένος

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	κολλημένος	η	κολλημένη	το	κολλημένο
γενική	του	κολλημένου	της	κολλημένης	του	κολλημένου
αιτιατική	τον	κολλημένο	την	κολλημένη	το	κολλημένο
κλητική		κολλημένε		κολλημένη		κολλημένο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	κολλημένοι	οι	κολλημένες	τα	κολλημένα
γενική	των	κολλημένων	των	κολλημένων	των	κολλημένων
αιτιατική	τους	κολλημένους	τις	κολλημένες	τα	κολλημένα
κλητική		κολλημένοι		κολλημένες		κολλημένα
Κατηγορία όπως «αγαπημένος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

κολλημένος < μετοχή παθητικού παρακειμένου του ρήματος κολλώ

Προφορά

ΔΦΑ : /ko.liˈme.nos/

Μετοχή

κολλημένος, -η, -ο

1. που έχει κολλήσει, που έχει ενωθεί με κόλλα

   βρήκα μια ανακοίνωση κολλημένη στην πόρτα

2. βαλμένος κοντά, δίπλα

   μην αφήσεις κενό, οι χαρακτήρες πρέπει να είναι κολλημένοι

3. (μεταφορικά) που έχει τη συνήθεια να κάνει κάτι υπερβολικά, ο εθισμένος

   είναι κολλημένος με την τηλεόραση.

Συγγενικές λέξεις

• επικόλληση
• συγκόλληση
• αποκόλληση
• κολλάω
• κολλητός
• αυτοκόλλητος
• κόλλα
• κολλητήρι

Μεταφράσεις

    ενωμένος

γαλλικά : collé (fr)

    βαλμένος κοντά, δίπλα

γαλλικά : attaché (fr)

    που έχει τη συνήθεια να κάνει κάτι υπερβολικά

αγγλικά : stickler (en) γαλλικά : scotché (fr)