κολοφώνας

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κολοφώνας	οι	κολοφώνες
γενική	του	κολοφώνα	των	κολοφώνων
αιτιατική	τον	κολοφώνα	τους	κολοφώνες
κλητική		κολοφώνα		κολοφώνες
Κατηγορία όπως «αγώνας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

κολοφώνας < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική κολοφών (ακρότατο σημείο) < πόλη Κολοφών (σύμφωνα με τον Στράβωνα, η πόλη αυτή της Ιωνίας ήταν ξακουστή για το αήττητο ιππικό της) ή από αρχαία ελληνική κολώνη (λόφος)

για το τυπογραφικό σημείωμα < άμεσο δάνειο από τη γαλλική colophon ή από την αγγλική colophon^[1]

κολοφώνας αρσενικό

το πιο ψηλό (και πιθανά τελευταίο) σημείο
⮡ ο αθλητής βρίσκεται στον κολοφώνα της παγκόσμιας δόξας του.

≈ συνώνυμα: απόγειο, αποκορύφωμα, κορυφή
Ο κολοφώνας στο βιβλίο του Εράσμου Adagia, που τύπωσε ο Άλδος Μανούτιος στη Βενετία το 1508.
(τυπογραφία) μικρό κείμενο στην προτελευταία ή τελευταία εσωτερική σελίδα ενός βιβλίου, όπου αναφέρονται στοιχεία σχετικά με την έκδοσή του, όπως τα ονόματα του επιμελητή και του διορθωτή, πού και πότε τυπώθηκε, τα τυπογραφικά στοιχεία, η ποιότητα του χαρτιού, ο αριθμός των αντιτύπων, το όνομα του βιβλιοδέτη, κ.λπ.
※ Εκδόσεις εκτός εμπορίου σε ειδικά χαρτιά που αναφέρονται στους κολοφώνες. (Τζ. Τσακίρη, «70 χρόνια τυπογραφικής αρτιότητας», περ. Lifo (Αθήνα), τεύχος 329, 27 Φεβρ. 2013)

→ δείτε και τη λέξη βινιέτα