κομιστής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κομιστής	οι	κομιστές
γενική	του	κομιστή	των	κομιστών
αιτιατική	τον	κομιστή	τους	κομιστές
κλητική		κομιστή		κομιστές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κομιστής < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική κομιστής < κομίζω κομισ- + -τής

Προφορά

ΔΦΑ : /ko.miˈstis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κο‐μι‐στής

Ουσιαστικό

κομιστής αρσενικό (θηλυκό κομίστρια)

1. αυτός που φέρνει, κομίζει κάτι

   ⮡  κομιστής επιστολής, σημειώματος

   ⮡  κομιστής χαρμόσυνων ειδήσεων

2. (νομικός όρος) κάτοχος χρεογράφου που μπορεί να απαιτήσει από τον εκδότη την πληρωμή του αναγραφόμενου ποσού στον αποδέκτη, με την επίδειξή του

   ⮡  κομιστής μιας συναλλαγματικής

   ⮡  Ο κομιστής ενός χρεογράφου μπορεί να είναι τρίτο πρόσωπο, να μην είναι ο αποδέκτης.

Συγγενικά

• κόμιστρο
• → και δείτε τη λέξη κομίζω

Μεταφράσεις

    κομιστής

γαλλικά : fournisseur (fr), livreur (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

κομιστής < κομίζω κομισ- + -τής

Ουσιαστικό

κομιστής αρσενικό

1. αυτός που φροντίζει
2. αυτός που μεταφέρει, ο κομιστής όπως στα νέα ελληνικά

Συγγενικά

• κομιστήρ
• → και δείτε τη λέξη κομίζω

Πηγές

• κομιστής - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κομιστής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.