κομψοέπεια

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κομψοέπεια	οι	κομψοέπειες
γενική	της	κομψοέπειας	των	κομψοεπειών
αιτιατική	την	κομψοέπεια	τις	κομψοέπειες
κλητική		κομψοέπεια		κομψοέπειες
Κατηγορία όπως «θάλασσα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κομψοέπεια < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή κομψοέπεια, κομψοεπ(ής) + -εια

Προφορά

ΔΦΑ : /kom.psoˈe.pi.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κομ‐ψο‐έ‐πι‐α

Ουσιαστικό

κομψοέπεια θηλυκό

• (λόγιο) η ιδιότητα ή η έκφραση του κομψοεπούς

Μεταφράσεις

    κομψοέπεια

Πηγές

• κομψοεπ- - Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κομψοέπειᾰ	αἱ	κομψοέπειαι
γενική	τῆς	κομψοεπείᾱς	τῶν	κομψοεπειῶν
δοτική	τῇ	κομψοεπείᾳ	ταῖς	κομψοεπείαις
αιτιατική	τὴν	κομψοέπειᾰν	τὰς	κομψοεπείᾱς
κλητική ὦ!		κομψοέπειᾰ		κομψοέπειαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κομψοεπείᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		κομψοεπείαιν
1η κλίση, Κατηγορία 'βοήθεια' όπως «βοήθεια» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κομψοέπεια < κομψοεπ(ής) + -εια

Ουσιαστικό

κομψοέπεια θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) κομψότητα στον λόγο, κομψοέπεια, κομψολογία

  ※  4ος/5ος αιώνας κε ⌘ Κύριλλος Α΄Αλεξανδρείας, Κατά Ιουλιανού, 3.76 @books.google

  διατέθεινται γὰρ ἑτέρως, οὐ κομψοεπείας καὶ μύθους τὰ περὶ θεῶν εἶναι λέγοντες, ἀλλ’ ὡς ἀληθεῖς καὶ δοκιμωτάτας δεχόμενοι τὰς φωνάς, καὶ τοῦτο οἱ συνετώτατοι.

Συνώνυμα

• κομψολογία

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .