κοπώδης

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	κοπώδης	τὸ	κοπῶδες
γενική	τοῦ/τῆς	κοπώδους	τοῦ	κοπώδους
δοτική	τῷ/τῇ	κοπώδει	τῷ	κοπώδει
αιτιατική	τὸν/τὴν	κοπώδη	τὸ	κοπῶδες
κλητική ὦ!		κοπῶδες		κοπῶδες
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	κοπώδεις	τὰ	κοπώδη
γενική	τῶν	κοπώδων	τῶν	κοπώδων
δοτική	τοῖς/ταῖς	κοπώδεσῐ(ν)	τοῖς	κοπώδεσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	κοπώδεις	τὰ	κοπώδη
κλητική ὦ!		κοπώδεις		κοπώδη
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	κοπώδει	τὼ	κοπώδει
γεν-δοτ	τοῖν	κοπώδοιν	τοῖν	κοπώδοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'μανιώδης' όπως «μανιώδης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

κοπώδης < κόπος + -ώδης

Επίθετο

κοπώδης, -ης, -ες (ελληνιστική κοινή)

1. ο κοπιαστικός
2. (μεταφορικά) ο ενοχλητικός
3. ο καταπονημένος

Άλλες μορφές

• κοπιώδης

Πηγές

• κοπώδης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.