κοσμητός

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός			Πληθυντικός
Ονομαστική	κοσμητός	κοσμητή	κοσμητόν	κοσμητοί	κοσμηταί	κοσμητά
Γενική	κοσμητοῦ	κοσμητῆς	κοσμητοῦ	κοσμητῶν	κοσμητῶν	κοσμητῶν
Δοτική	κοσμητῷ	κοσμητῇ	κοσμητῷ	κοσμητοῖς	κοσμηταῖς	κοσμητοῖς
Αιτιατική	κοσμητόν	κοσμητήν	κοσμητόν	κοσμητούς	κοσμητάς	κοσμητά
Κλητική	κοσμητέ	κοσμητή	κοσμητόν	κοσμητοί	κοσμηταί	κοσμητά
Δυικός			Αρσενικό-Ουδέτερο		Θηλυκό
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			κοσμητώ		κοσμητά
Γενική-Δοτική			κοσμητοῖν		κοσμηταῖν

Ετυμολογία

κοσμητός < κοσμέω / κοσμῶ + -τός

Επίθετο

κοσμητός, -ή, -ό

• που είναι καλά διατεταγμένος και επιμελημένος

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τις λέξεις: κοσμέω και κόσμος