κοσμιώτατος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	κοσμιώτατος	ἡ	κοσμιωτάτη	τὸ	κοσμιώτατον
γενική	τοῦ	κοσμιωτάτου	τῆς	κοσμιωτάτης	τοῦ	κοσμιωτάτου
δοτική	τῷ	κοσμιωτάτῳ	τῇ	κοσμιωτάτῃ	τῷ	κοσμιωτάτῳ
αιτιατική	τὸν	κοσμιώτατον	τὴν	κοσμιωτάτην	τὸ	κοσμιώτατον
κλητική ὦ!		κοσμιώτατε		κοσμιωτάτη		κοσμιώτατον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	κοσμιώτατοι	αἱ	κοσμιώταται	τὰ	κοσμιώτατᾰ
γενική	τῶν	κοσμιωτάτων	τῶν	κοσμιωτάτων	τῶν	κοσμιωτάτων
δοτική	τοῖς	κοσμιωτάτοις	ταῖς	κοσμιωτάταις	τοῖς	κοσμιωτάτοις
αιτιατική	τοὺς	κοσμιωτάτους	τὰς	κοσμιωτάτᾱς	τὰ	κοσμιώτατᾰ
κλητική ὦ!		κοσμιώτατοι		κοσμιώταται		κοσμιώτατᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	κοσμιωτάτω	τὼ	κοσμιωτάτᾱ	τὼ	κοσμιωτάτω
γεν-δοτ	τοῖν	κοσμιωτάτοιν	τοῖν	κοσμιωτάταιν	τοῖν	κοσμιωτάτοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'μέγιστος' όπως «μέγιστος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

κοσμιώτατος < κόσμι(ος) + -ώτατος

Επίθετο

κοσμιώτατος

• υπερθετικός βαθμός του κόσμιος

Δείτε επίσης

• καθαρεύουσα: κοσμιώτατος
• νέα ελληνικά: κοσμιότατος