κουαρτέτο

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κουαρτέτο	τα	κουαρτέτα
γενική	του	κουαρτέτου	των	κουαρτέτων
αιτιατική	το	κουαρτέτο	τα	κουαρτέτα
κλητική		κουαρτέτο		κουαρτέτα
όπως «πεύκο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κουαρτέτο < λόγ. < ιταλ. quartetto

Ουσιαστικό

κουαρτέτο ουδέτερο

1. ομάδα, συγκρότημα τεσσάρων μουσικών που εκτελούν μια σύνθεση
2. μουσική σύνθεση γραμμένη για τέσσερα όργανα

Μεταφράσεις

    κουαρτέτο

γαλλικά : quartet (fr)

εσπεράντο : kvarteto (eo) ισπανικά : cuarteto (es) πολωνικά : kwartet (pl)