κουσέλι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κουσέλι	τα	κουσέλια
γενική	του	κουσελιού	των	κουσελιών
αιτιατική	το	κουσέλι	τα	κουσέλια
κλητική		κουσέλι		κουσέλια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κουσέλι < μεσαιωνική ελληνική κουσέλιο < κονσίλιον < ιταλική consiglio < λατινική consilium < consulo < con- + πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *sal- (αρπάζω, παίρνω)

Ουσιαστικό

κουσέλι ουδέτερο

1. (ιδιωματικό, παρωχημένο) κακολογία, κακογλωσσιά
2. (ιδιωματικό, παρωχημένο) κουτσομπολιό

Συγγενικά

• κουσελιάρης

Μεταφράσεις

    κουσέλι

→ δείτε τις λέξεις κακολογία και κουτσομπολιό