κουφάλα

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κουφάλα	οι	κουφάλες
γενική	της	κουφάλας	των	κουφαλών
αιτιατική	την	κουφάλα	τις	κουφάλες
κλητική		κουφάλα		κουφάλες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κουφάλα < μεσαιωνική ελληνική < αρχαία ελληνική κοῦφος

Ουσιαστικό

κουφάλα θηλυκό

1. κοίλωμα που σχηματίζεται σε κορμό δέντρου
2. (μεταφορικά) τρύπα σε δόντι
3. (κακόσημο) μέτριος υβριστικός χαρακτηρισμός
4. (κατ’ επέκταση) (μεταφορικά) καταφερτζής, άτομο που βρίσκει τρόπους να ξεφεύγει από κακοτοπιές

Παράγωγες λέξεις

• κουφαλιάρης
• κουφαλίτσα

Συγγενικές λέξεις

• κούφιος
• κουφός
• κωφός
• κωφάλαλος
• κουφαίνω
• κουφαλιάζω
• κουφαλιασμένος
• κούφος
• κουφότητα
• κουφώνω

Μεταφράσεις

    τρύπα δέντρου