κουφάλα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κουφάλα	οι	κουφάλες
γενική	της	κουφάλας	των	κουφαλών
αιτιατική	την	κουφάλα	τις	κουφάλες
κλητική		κουφάλα		κουφάλες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κουφάλα < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική κουφάλα

Προφορά

ΔΦΑ : /kuˈfa.la/

τυπογραφικός συλλαβισμός : Κου‐φά‐λα

Ουσιαστικό

κουφάλα θηλυκό

1. κοίλωμα που σχηματίζεται σε κορμό δέντρου
2. (μεταφορικά) τρύπα σε δόντι
3. (κακόσημο) μέτριος υβριστικός χαρακτηρισμός
4. (κατʼ επέκταση) (μεταφορικά) καταφερτζής, άτομο που βρίσκει τρόπους να ξεφεύγει από κακοτοπιές

Παράγωγες λέξεις

• κουφαλιάρης
• κουφαλίτσα

Συγγενικές λέξεις

• κούφιος
• κουφός
• κωφός
• κωφάλαλος
• κουφαίνω
• Κουφάλα (τοπωνύμιο)
• κουφαλιάζω
• κουφαλιασμένος
• κούφος
• κουφότητα
• κουφώνω

Μεταφράσεις

    τρύπα δέντρου