κοψοχείλης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	κοψοχείλης	η	κοψοχείλα	το	κοψοχείλικο
γενική	του	κοψοχείλη	της	κοψοχείλας	του	κοψοχείλικου
αιτιατική	τον	κοψοχείλη	την	κοψοχείλα	το	κοψοχείλικο
κλητική		κοψοχείλη		κοψοχείλα		κοψοχείλικο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	κοψοχείληδες	οι	κοψοχείλες	τα	κοψοχείλικα
γενική	των	κοψοχείληδων		—	των	κοψοχείλικων
αιτιατική	τους	κοψοχείληδες	τις	κοψοχείλες	τα	κοψοχείλικα
κλητική		κοψοχείληδες		κοψοχείλες		κοψοχείλικα
To ουδέτερο, από τα επίθετα σε -ικος. Το αρσενικό και το θηλυκό, και ως ουσιαστικά.
Κατηγορία όπως «ζηλιάρης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

κοψοχείλης < κοψο- (< κόβω) + χείλ(ος)/χείλ(ια) + -ης

Προφορά

ΔΦΑ : /ko.psoˈçi.lis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κο‐ψο‐χεί‐λης

Επίθετο

κοψοχείλης, -α, -ικο

• (λαϊκότροπο) άλλη μορφή του κοψαχείλης

Άλλες μορφές

• κοψοχείλικος
• κοψοχειλισμένος

Μεταφράσεις

    κοψοχείλης

→ δείτε τη λέξη κοψαχείλης

Πηγές

• «κοψαχείλης (& κοψοχείλης) ως αρσενικό ουσιαστικό - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)