κούφιο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κούφιο	τα	κούφια
γενική	του	κούφιου	των	κούφιων
αιτιατική	το	κούφιο	τα	κούφια
κλητική		κούφιο		κούφια
Κατηγορία όπως «σίδερο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κούφιο < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου κούφιος (αναφορά στην κάννη του όπλου) • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

κούφιο ουδέτερο

• (αργκό, παρωχημένο) το περίστροφο (ή πιστόλι) που κουβαλούσαν επάνω τους οι παλιοί μάγκες, διάφορα άτομα του περιθωρίου ή του υποκόσμου

  ※  το κούφιο και η δίκοπη είναι η συντροφιά του

  Ρεμπέτικο «Ο Νίκος ο τρελάκιας» (1933) των Ανέστου Δελλιά (μουσική, φωνή) και Νίκου Μάθεση (στίχοι).

  ≈ συνώνυμα: σίδερο

Κλιτικός τύπος επιθέτου

κούφιο

1. αιτιατική ενικού, αρσενικού γένους του κούφιος
2. ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, ουδέτερου γένους του κούφιος