κρατήρ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	κρᾱτηρ-
ονομαστική	ὁ	κρατήρ	οἱ	κρατῆρες
γενική	τοῦ	κρατῆρος	τῶν	κρατήρων
δοτική	τῷ	κρατῆρῐ	τοῖς	κρατῆρσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	κρατῆρᾰ	τοὺς	κρατῆρᾰς
κλητική ὦ!		κρατήρ		κρατῆρες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κρατῆρε
γεν-δοτ	τοῖν		κρατήροιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κλητήρ' όπως «κλητήρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κρατήρ < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

κρᾱτήρ αρσενικό

1. (κεραμική) το μεγάλο δοχείο στο οποίο οι αρχαίοι νέρωναν το κρασί
2. (γεωλογία) κοίλωμα, στόμιο ηφαιστείου

Άλλες μορφές

• ιωνικός τύπος : κρητήρ

Συγγενικά

• κοινοκρατηρόσκυφος
• κρατηρία
• κρατηρίζω
• κρατηροφόρος
• ὑποκρατηρίδιον
• ὑποκρατήριον

→ και δείτε τις λέξεις κρᾶμα και κεράννυμι

Πηγές

• κρατήρ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κρατήρ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.