κρεοπωλεῖον

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

κρεοπωλεῖον < κρεο- + -πωλεῖον, (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή κρεοπωλεῖον

Ουσιαστικό

κρεοπωλεῖον ουδέτερο

• το κρεοπωλείο

  ※  (γραφή στην έκδοση: κρεωπωλεῖον) Πατριαρχικά Έγγραφα, ⌘ Σάθας, Μεσαιωνική Βιβλιοθήκη, Τόμος 3, [1]

  1634 […] τὸ κρεωπωλεῖον αὐτοῦ τὸ πλησίον τοῦ Κάστρου παρὰ τὴν γέφυραν

  άλλες μορφές: κρεοπώλιον

Συγγενικά

• κρεόπουλος, κρεοπῶλος

Πηγές

• κρεοπωλεῖον - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)
• κρεοπωλεῖον σελ.4123 - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία. (συντομογραφίες & συγγραφέων)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	κρεοπωλεῖον	τὰ	κρεοπωλεῖᾰ
γενική	τοῦ	κρεοπωλείου	τῶν	κρεοπωλείων
δοτική	τῷ	κρεοπωλείῳ	τοῖς	κρεοπωλείοις
αιτιατική	τὸ	κρεοπωλεῖον	τὰ	κρεοπωλεῖᾰ
κλητική ὦ!		κρεοπωλεῖον		κρεοπωλεῖᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κρεοπωλείω
γεν-δοτ	τοῖν		κρεοπωλείοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «στοιχεῖον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κρεοπωλεῖον < κρεο- + -πωλεῖον

Ουσιαστικό

κρεοπωλεῖον ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• (σε λεξικό) συνώνυμο του κρεοπώλιον, σε γλώσσα του Ησύχιου: το κρεοπωλείο

  ⌘ Ἡσύχιος (5ος αιώνας κε), Γλῶσσαι, Α, 7339.1.

  < ἀρνεῖα > τὰ κρεοπωλεῖα τῶν προβάτων

  ≈ συνώνυμα: κρεόπωλις ἀγορά