κρυφακούω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

κρυφακούω < κρυφ(ο)- + ακούω

Προφορά

ΔΦΑ : /kɾi.faˈku.o/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κρυ‐φα‐κού‐ω

Ρήμα

κρυφακούω, -ούς, -ούει, ..., πρτ.: κρυφάκουγα, αόρ.: κρυφάκουσα (χωρίς παθητική φωνή)

ακούω κρυφά, χωρίς να με αντιλαμβάνονται
έχει την κακή συνήθεια να κρυφακούει πίσω από την πόρτα

Συνώνυμα

Συγγενικά

→ και δείτε τις λέξεις κρυφός και ακούω

Κλίση

Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	κρυφακούω	κρυφάκουγα	θα κρυφακούω	να κρυφακούω		κρυφακούγοντας
β' ενικ.	κρυφακούς	κρυφάκουγες	θα κρυφακούς	να κρυφακούς	κρυφάκου / κρυφάκουγε
γ' ενικ.	κρυφακούει	κρυφάκουγε	θα κρυφακούει	να κρυφακούει
α' πληθ.	κρυφακούμε	κρυφακούγαμε	θα κρυφακούμε	να κρυφακούμε
β' πληθ.	κρυφακούτε	κρυφακούγατε	θα κρυφακούτε	να κρυφακούτε	κρυφακούετε
γ' πληθ.	κρυφακούνε	κρυφάκουγαν κρυφακούγανε	θα κρυφακούνε	να κρυφακούνε
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		κρυφάκουσα	θα κρυφακούσω	να κρυφακούσω		κρυφακούσει
β' ενικ.		κρυφάκουσες	θα κρυφακούσεις	να κρυφακούσεις	κρυφάκουσε
γ' ενικ.		κρυφάκουσε	θα κρυφακούσει	να κρυφακούσει
α' πληθ.		κρυφακούσαμε	θα κρυφακούσουμε	να κρυφακούσουμε
β' πληθ.		κρυφακούσατε	θα κρυφακούσετε	να κρυφακούσετε	κρυφακούστε
γ' πληθ.		κρυφάκουσαν κρυφακούσαν(ε)	θα κρυφακούσουν(ε)	να κρυφακούσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω κρυφακούσει	είχα κρυφακούσει	θα έχω κρυφακούσει	να έχω κρυφακούσει
β' ενικ.	έχεις κρυφακούσει	είχες κρυφακούσει	θα έχεις κρυφακούσει	να έχεις κρυφακούσει
γ' ενικ.	έχει κρυφακούσει	είχε κρυφακούσει	θα έχει κρυφακούσει	να έχει κρυφακούσει
α' πληθ.	έχουμε κρυφακούσει	είχαμε κρυφακούσει	θα έχουμε κρυφακούσει	να έχουμε κρυφακούσει
β' πληθ.	έχετε κρυφακούσει	είχατε κρυφακούσει	θα έχετε κρυφακούσει	να έχετε κρυφακούσει
γ' πληθ.	έχουν κρυφακούσει	είχαν κρυφακούσει	θα έχουν κρυφακούσει	να έχουν κρυφακούσει