κωθώνιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	κωθώνιον	τὰ	κωθώνιᾰ
γενική	τοῦ	κωθωνίου	τῶν	κωθωνίων
δοτική	τῷ	κωθωνίῳ	τοῖς	κωθωνίοις
αιτιατική	τὸ	κωθώνιον	τὰ	κωθώνιᾰ
κλητική ὦ!		κωθώνιον		κωθώνιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κωθωνίω
γεν-δοτ	τοῖν		κωθωνίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κωθώνιον < κώθων + υποκοριστικό επίθημα -ιον

Ουσιαστικό

κωθώνιον ουδέτερο

• υποκοριστικό του κώθων

Συγγενικά

• νέα ελληνική: κωθώνι

Πηγές

• κωθώνιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.