κώφωση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κώφωση	οι	κωφώσεις
γενική	της	κώφωσης*	των	κωφώσεων
αιτιατική	την	κώφωση	τις	κωφώσεις
κλητική		κώφωση		κωφώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, κωφώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κώφωση < αρχαία ελληνική κώφωσις < κωφόω < κωφός

Ουσιαστικό

κώφωση θηλυκό

1. (ιατρική) το να μην ακούει κάποιος, η ιδιότητα του κωφού· το να είναι ή να γίνεται κάποιος κωφός
2. (γλωσσολογία) η μετατροπή ενός ανοιχτού φωνήεντος σε κλειστό

   ↪ στις βόρειες διαλέκτους παρουσιάζεται το φαινόμενο της κώφωσης· έτσι το ε προφέρεται ι και το ο προφέρεται ου

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη κουφός

Μεταφράσεις

    κώφωση

αγγλικά : deafness (en) γαλλικά : surdité (fr) ολλανδικά : doofheid (nl)