λέγνον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	λέγνον	τὰ	λέγνᾰ
γενική	τοῦ	λέγνου	τῶν	λέγνων
δοτική	τῷ	λέγνῳ	τοῖς	λέγνοις
αιτιατική	τὸ	λέγνον	τὰ	λέγνᾰ
κλητική ὦ!		λέγνον		λέγνᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		λέγνω
γεν-δοτ	τοῖν		λέγνοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «τέκνον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λέγνον < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

λέγνον ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

1. (ενδυμασία) (χρωματιστή) ούγια, παρυφή ενός ιματίου
2. (ανατομία) οι παρυφές της μήτρας

Πηγές

• λέγνον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.