λαίμαργος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	λαίμαργος	η	λαίμαργη	το	λαίμαργο
γενική	του	λαίμαργου	της	λαίμαργης	του	λαίμαργου
αιτιατική	τον	λαίμαργο	τη	λαίμαργη	το	λαίμαργο
κλητική		λαίμαργε		λαίμαργη		λαίμαργο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	λαίμαργοι	οι	λαίμαργες	τα	λαίμαργα
γενική	των	λαίμαργων	των	λαίμαργων	των	λαίμαργων
αιτιατική	τους	λαίμαργους	τις	λαίμαργες	τα	λαίμαργα
κλητική		λαίμαργοι		λαίμαργες		λαίμαργα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

λαίμαργος < αρχαία ελληνική λαίμαργος < λαιμός + μάργος

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈle.maɾ.ɣos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : λαί‐μα‐ργος

Επίθετο

λαίμαργος, -η, -ο

1. που δε χορταίνει να τρώει, που έχει ακόρεστη όρεξη για φαγητό

   ≈ συνώνυμα: αχόρταγος, λιγούρης, λιμάρης, λιμάρικος, λιμασμένος, πειναλέος

2. που τρώει με μεγάλη ταχύτητα και βουλιμία
3. (μεταφορικά) που έχει απληστία και δεν ικανοποιείται εύκολα

Συγγενικά

• λαίμαργα
• λαιμαργία
• γαστρίμαργος

Μεταφράσεις

    λαίμαργος

αγγλικά : gluttonous (en), greedy (en)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

λαίμαργος < λαιμός + μάργος

Επίθετο

λαίμαργος

• λαίμαργος

Συγγενικά

• λαιμαργία

Πηγές

• λαίμαργος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• λαίμαργος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.