λαιμός

Ελληνικά (el) [επεξεργασία]

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός		2ος πληθυντικός
	αρσενικό		αρσενικό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	λαιμός	οι	λαιμοί	τα	λαιμά
γενική	του	λαιμού	των	λαιμών	των	λαιμών
αιτιατική	τον	λαιμό	τους	λαιμούς	τα	λαιμά
κλητική		λαιμέ		λαιμοί		λαιμά
Ο δεύτερος πληθυντικός, σε οικείο ύφος.
όπως «δεσμός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

λαιμός < αρχαία ελληνική λαιμός

λαιμός αρσενικό

(ανατομία) μέρος του σώματος που συνδέει το κεφάλι με το κυρίως σώμα
(ειδικότερα) το μπροστινό εσωτερικό μέρος του τμήματος αυτού που περιλαμβάνει το λάρυγγα και τον φάρυγγα
(συνεκδοχικά) το τμήμα οποιουδήποτε ρούχου που βρίσκεται στην περιοχή γύρω από το λαιμό ή στην άκρη του
(συνεκδοχικά) οτιδήποτε μοιάζει με λαιμό, το τμήμα οποιουδήποτε αντικειμένου στο σημείο που στενεύει και βρίσκεται κοντά στη μία άκρη του
(ναυτικός όρος) ισθμός μικρής χερσονήσου, το πάνω άκρο της στήλης ιστού των ιστιοφόρων

τμήμα του σώματος

μπροστινό εσωτερικό τμήμα του λαιμού

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	λαιμός	λαιμώ	λαιμοί
Γενική	λαιμοῦ	λαιμοῖν	λαιμῶν
Δοτική	λαιμῷ	λαιμοῖν	λαιμοῖς
Αιτιατική	λαιμόν	λαιμώ	λαιμούς
Κλητική	λαιμέ	λαιμώ	λαιμοί

λαιμός < αβέβαιης ετυμολογίας, πιθανόν από τη λέξη λαῖτμα (βυθός, χάσμα)

λαιμός αρσενικό

λαιμός, ή, όν

λαιμός στην Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012.
«λαιμός» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.