λεξιλόγιο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	λεξιλόγιο	τα	λεξιλόγια
γενική	του	λεξιλόγιου & λεξιλογίου	των	λεξιλόγιων & λεξιλογίων
αιτιατική	το	λεξιλόγιο	τα	λεξιλόγια
κλητική		λεξιλόγιο		λεξιλόγια
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «βούτυρο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λεξιλόγιο < μεσαιωνική ελληνική λεξιλόγιον < λέξη + -λόγιο

Προφορά

ΔΦΑ : /le.ksiˈlo.ʝi.o/

τυπογραφικός συλλαβισμός : λε‐ξι‐λό‐γι‐ο

Ουσιαστικό

λεξιλόγιο ουδέτερο

το σύνολο των λέξεων μιας γλώσσας
※ Η σκόπιμα διαστρεβλωμένη γλώσσα παρουσιάζει συχνά τύπους που δεν υπάρχουν στο ελληνικό λεξιλόγιο (όπως ο «σουβλισμός» του Διάκου) ή που φέρουν διαφορετικό νοηματικό φορτίο απ'αυτό που τους αποδίδει ο συγγραφέας (όπως η «πολιούχος νέα»). (Το εκκρεμές του Μποστ, στο περιοδικό Ο Πολίτης, Δεκέμβριος 2021, τεύχος 95, σελ. 15 ) (σημείωση Βικιλεξικού: όπως φαίνεται από τα άλλα παραθέματα, ο όρος υπάρχει μεν στο ελληνικό λεξιλόγιο, αλλά είναι τόσο σπάνιος που να δικαιολογείται το κείμενο του παραθέματος)
(ειδικότερα) το σύνολο των λέξεων που χρησιμοποιεί κάποιος
※ πρὸ πολλοῦ τὸ γῆρας, τὸ ἔμπλεων ῥυτίδων καὶ σιέλων καὶ νύστας καὶ νερουλιάσματος, κατηργήθη διὰ τὰς γυναῖκας, ἢ τοὐλάχιστον κατηργήθη ἀπὸ τὸ μυροβόλον λεξιλόγιόν σας. (Κωνσταντίνος Σκόκος, «Ο αλάνθαστος και αψευδής Καζαμίας του 1886», στο Γελοιογραφικόν Ημερολόγιον του Έτους 1886)
το σύνολο των δύσκολων λέξεων ή των τεχνικών όρων που χρησιμοποιούνται σε ένα βιβλίο και που αναγράφονται στο τέλος του ώστε να μπορεί ο αναγνώστης να αναφερθεί σ' αυτές

Συγγενικά

λεξιλογικός

Μεταφράσεις

λεξιλόγιο

αγγλικά : vocabulary ^(en)
γαλλικά : vocabulaire ^(fr) (1), glossaire ^(fr) (2), lexique ^(fr) (2)
γερμανικά : Wortschatz ^(de)
εσπεράντο : leksiko ^(eo) , leksikono ^(eo)
ιταλικά : vocabolario ^(it)
πολωνικά : słownik ^(pl)
ρουμανικά : vocabular ^(ro)